روستاي واريان در حاشیه ی شرقی سد کرج واقع شده است.

واریان ابتدا در مکانی که در حال حاضر بستر دریاچه ی سد کرج (سد امیرکبیر) است قرار داشت، اما در پی ساخت این سد، اهالی و ساکنان آن به مناطق بالاتر کوچ داده شدند و بدین ترتیب از زمان آبگیری تا به امروز تنها راه ارتباطی آن راه آبی بوده است که اهالی بومی این منطقه از طریق لنج و قایق به این مکان تردد دارند.

در سالهای گذشته هتلی هم به نام روستای واریان و مشرف به سد کرج ساخته شد که بعدها به علت جلوگیری از آلودگی آب دریاچه، این هتل به همراه تأسیسات تمرینی ارتش و اردوگاه های نظامی پیرامونی آن تخریب شد.

روستای واریان کرج نگین سبز رنگی است که کوه های اطراف قاب زیبایی برایش درست کرده اند و دریاچه سد کرج با انعکاس تصویر  این مجموعه جلوه اش را دو چندان میکند. همانطور که گفته شد ورودی واریان تقریبا در ۲۵ کیلومتری جاده چالوس است با تابلوی کوچکی که خواندنش نیاز به دقت دارد و روی آن نوشته: روستای واریان، مسیر اختصاصی اهالی روستای واریان، ورود افراد متفرقه ممنوع. بعد ازجاده ای کوتاه باشیب نسبتا تند، نگهبانی از طرف سازمان آب حضور دارد که رفت و آمدها را کنترل میکند (حدود هفتاد درصد زمین های  روستا جزو دارایی های سازمان آب است)،  پشت سرش پارکینگ کوچکی که مخصوص سکنه واریلن است به چشم می خورد.

پس از رفتن به روستا و گشت زنی در آن علاوه بردیدن مناظر بکر و بدیع طبیعی، متوجه مسائل کم نظیری میشوید از قبیل:

نبودن مغازه سوپر مارکت، مشترک بودن حیاط خانه ها به دلیل نداشتن در و دیوار برای حیاط ها، وجود مسجد جامع با سرویس بهداشتی و …

“واریان” نام دهی است از دهستان “ارنگه” کرج از شهرستان تهران واقع در ۲۵ هزارگزی شمال شرقی کرج و کنار جاده‌ی کرج به چالوس در دره‌ی رود کرج. ناحیه‌ای سردسیر و دارای ۱۰۶۸ تن سکنه است. آب آن از رود کرج و چشمه سار تامین می‌شود و محصول آن غلات و میوه و لبنیات و عسل و دارای باغ‌های میوه است. شغل اهالی، زراعت و گله‌داری و کرباس‌بافی و گیوه‌سازی است. دارای دبستان و راه ماشین رو است.(لغت نامه دهخدا)